Zelfreflectie

Deze turbulente tijd laat één ding duidelijk zien: zelfreflectie is nog nooit zo belangrijk geweest. In een tijd waarin media zich toeleggen op specifieke doelgroepen en de sociale media nieuwsartikelen speciaal voor jouw selecteren gebaseerd op je klik-gedrag, lijkt het steeds moeilijker om je in te leven in de wereld van een ander. Gelukkig geeft de filosofie, zoals altijd, een sprankje hoop door een methode aan te bieden die je kan laten ontsnappen aan je zelf gecreëerde wereld: zelfreflectie. Het zal voor de meeste lezers een bekende methode zijn, maar ook op de universiteit zie je de segmentatie snel toenemen. Het wordt dus hoog tijd om eens grondig bij onszelf na te gaan waar ons wereldbeeld op gebaseerd is en welke aannames we allemaal wel niet maken. De zelfreflectie begint niet bij grote onderwerpen, maar bij de alledaagse dingen in het leven. Deze vormen ons wereldbeeld meer dan welke politieke partij of sociale club dan ook.

In deze editie is daarom niet gekozen voor een themanummer, maar voor een breed scala aan artikelen over verschillende onderwerpen. Of het nou gaat over voetbal (Dennis Faase), de stad Amsterdam (Koen Scholten), studeren in België (Ilona Roesli), hiphopmuziek (Max van den Broek), democratie (Levi Jacobs) en kapitalisme (Berend van Wijk) of beweging (Stijn Out): overal kun je op reflecteren om aannames te ontdekken en die vervolgens kritisch ondervragen. Het klinkt misschien wat pretentieus, maar met deze editie is geprobeerd om via de reflectie een remedie te bieden voor de waanzin van vandaag. Het lijkt namelijk alsof de wereld is gestopt met nadenken, maar ik hoop toch dat ook deze aanname een illusie zal blijken.