Ruis

ik heb me gevuld met de herinnering 
aan de zee 
tot ik bol stond 
van schreeuwende meeuwen

je begon op ze te jagen
schimmenspel
schrok ze op 
daalde neer
en je bleef me bewonen

(er huist nu in dit lichaam een golf -
vooralsnog geen brekerlijn)

niet aarzelen nu en vraag me niet
of ik tevreden ben 
of bang
loop in me en verdrink, verdrink

ik zal me om je heen spannen
als je ronde kettingen maakt
van telkens dezelfde schelpen

me roept in hun schoongewassen oren
(want dat Doen we, zoals we ook Zijn)

loop in me en verdrink als de lucht zakt 
ik beloof dat ik omhoog zal klimmen 
tot je geen verschil meer ziet